week einde

Een paar weken geleden hadden we een Nederlander ontmoet in Madan's hostel. Josef een oude dementerende man, die hier al jaren komt en mensen zoals Madan helpt. Hij had door zijn dementie wat problemen met de ATM's Esther heeft hem geholpen. En samen hebben ze vele oude koeien gedeeld. Twee gelijke zielen en ze hebben samen nog veel gekletst. Vrijdag ging hij naar huis en Esther wou nog graag gedag zeggen, en is me voortgegaan naar Thamel. (het stadscentrum) Ik had behoefte aan een IK-avond, even niets. Dus ben zaterdagochtend naar der toegekomen. In het hostel had Esther een Bepalees ontmoet. Een Nepalees, opgeroeid in België, en dus Nederlands sprekend. Onze gids voor het weekend... al was hij een vreselijke gids. Zaterdag opzoek gegaan naar comfort food. Ik mis kaas... en vooral tosti's, of een bitterballetje ofzo... helaas de tostizaak... hij moet ergens zijn, nog niet gevonden. Maar wel ijsthee en skittles... een goede tweede keuze. Dat eet ik ook veelste veel in Nederland.

En 's avonds naar Esther haar favoriete bar, tot nu toe waren we beide uitgegaan met verschillende vrienden welke we hier hadden ontmoet... Hoewel we goede vriendjes worden hier in Nepal, zijn we twee compleet verschillende personen, en is Ed Sheeran het enigste qua muziek waar we beide van kunnen gemieten. Af en toe even uit elkaar geeft ons de ruimte, aardig voor elkaar te zijn. Zaterdag dus voor het eerst samen uit... Met de Bepalees natuurlijk. Handig een man waarvan je weet dat hij geen foute intenties heeft, niet dat je ze nodig hebt... hou je mond is namelijk Tuplac, en fuck off werkt nog steeds heel goed.

We gingen naar een bar, met housemuziek... niet op te dansen, maar het kan veel erger. Het was super gezellig met Essie, ik heb een soort van leren dansen, op deze muziek door een hele schattige Nepalese vrouw, welke haar super dronken man bleef voorstellen. Geniaal, toen ik zei dat ik haar style geweldig vond, waren het onze beste vrienden voor de avond. Daarnaast waren er nog de ongemakkelijke mannen die de hoop op een buitenlandse vrouw niet konden weerstaan. Een unieke ervaring om op een avond drie keer de liefde verklaart te krijgen. Beetje jammer dat ze hints niet zo goed begrijpen... Na een paar uur, en verschillende pogingen van ze af te komen, toch even duidelijk verteld dat er geen hoop was. Toen hij vroeg of ik wou dat hij weg ging ook maar ja gezegd... kon het niet zo waarderen dat hij bleef zeggen dat ik niet met andere jongens mocht dansen.. Excuse me, zelfs als je mijn man was heb je geen recht me te vertellen dat ik niet met andere mannen kan dansen.
Een unieke ervaring, dan ben je blij met mede blanken, een geheel van de kaart oudere man, die heel erg op de conrector van mijn middelbare school leek. Ik heb een hele lelijke selfie om het te bewijzen. En een groep belgen, (ze zijn hier overal, hihi) toen we aan het eind van de avond als enigste over waren, tussen de Nepalezen was ik er wel klaar mee. Vooral toen ze rock nummers, gingen verpesten. EN ik net lekker keihard aan het zingen en headbangen was, (iedereen keek toch wel naar je) ze de tekst weg draaide, was ik er klaar mee!

De volgende ochtend stond de Bepalees, om half 7 voor de deur... er was iets goed mis met hem. Voor ontbijt, ik heb hem verteld op te zouten. Daar ging onze nachtrust, maar ja een paar uur later kwam hij met broodjes... dat was wel lief. Nog steeds dat was rond half negen, veelste vroeg. Maar ja, je kan niet alles hebben.

's ochtends gingen we winkelen, mijn minst favoriete activiteit als ik moe ben, maar toen vonden we een leuk café om te gaan chillen.
Na afscheid te nemen van de Bepalees was het tijd om te gaan, we gingen naar de pashupatinath temple. De grootste crematorium in de buurt. We gingen eerst naar de tempel helaas was het niet mogelijk om naar binnen te komen, alleen de hindoes mogen naar binnen. We konden wel de kont van een goude koe zien... lang verhaal. De tempel was heel mooi, we zijn helemaal naar boven geklommen, en hebben selfisch gemaakt met apen.
Hierna zijn we naar het crematorium gegaan, het is heel bijzonder van een paar meter afstand kan je de ceremonie zien, en de lichamen zien branden op een brandstapel. De lichamen worden zo snel mogelijk verbrand na het overlijden, er is een ritueel waar de dichtstbijzijnde familielid het vuur over brengt.
's Avonds is er een ceremonie om de rivier en de tempel te heiligen. monniken die vuur en bloemen gebruiken, we zijn gebleven tot dit ritueel, het was heel mooi om te zien.

Vandaag was een heerlijke maandag, uggh vooral de ochtend was zwaar.