Jungle walk

De bus van Kathmandu naar Chitwan was vol Nepalese, het is hier namelijk vakantie vanwege een van de grootste hindoeïstische festivals. Iedereen is op weg naar hun family en wij zijn op weg naar tijgers. .. laten onze Nepalese family even achter.
De busreis was uniek... 9 uur in een bus Door de heuvels. Vast staan op een brug omdat een bus en een vrachtwagen naast elkaar precies, niet/wel past. Paar spiegeltjes in en maar langzaam Door. Ik heb toch maar een schietgebedje gedaan dat de brug het hield...
Het uitzicht was geweldig... Al waren we een beetje te moe van het stappen. Tja je bent in het toeristencentrum of je bent het niet. Zo een bus schommelt wel lekker. Laat je aardig slapen, al vlieg je soms letterlijk wakker.
Een paar tussenstoppen met veelte duur eten verder, (hier niets anders aan de Nederland) was er bedacht dat er nog wel een paar extra mensen in de bus zaten. Zaten we daar met zijn 6e op de achterbank. En het gangpad vol met staande mensen.

Aan gekomen in chitwan, eerst het hotel maar opgezocht .. Niets over te klagen, airco en redelijk schoon. Een ruime kamer ook nog ideaal. Het bijen nest met enorme bijen op het balkon was minder. Maar je wil de deur toch niet open. De muggen en hitte is niet om van te genieten.
Omdat er een gat in de klamboe zat had ik me eigen maar even uitgepakt. . Suprice Suprice hier zit ook een gat in ... heerlijk als je hem in Nepal pas vor het eerst openmaakt... Dat word moeilijk terugsturen zonder werkend postmaatschap in Nepal. Ja echt post doen ze hier niet aan. Ik heb mijn klamboe proberen te repareren met pleisters, waar is de ductape als je hem nodig hebt... hopeloos. Gelukkig was ons idyllische etentje met zonsondergang al genoeg om onder de muggenbulten te zitten.
Geniaal hoor, uit eten met uitzicht op een pracht tuin... Volgens Esther was het gezelschap wat minder. .. Ik laat scheten en boeren en bestel ook nog taco's (wat een bende werd) slechtste date ooit... En ik ben er trots op! Onze buren een rivier vol muggen werden ook niet gewaardeerd. Hillarisch.
De volgende ochtend waren we vroeg ons bedje uit om op safari te gaan... Een hele ochtend routine later. Waren we blijkbaar veelste laat voor de ochtend tour... oeps in Nepal moet je deze dingen toch maar twee keer checken. Nouja dan maar niet met een lokale kano varen. Alleen vier uur wandelen, met 30 graden ... Dit was lang genoeg dat zeker.
Eerst nog een rondje stad gedaan, de eerste olifanten en krokodillen gezien... sorry maar krokodillen zijn de grootste anticlimax ooit. Komen ze ene beetje dat water uit gewaggeld, niet zo indrukwekkend als de fimpjes waar ze dieren verscheuren. Ook een paar tamme olifanten gezien... indrukwekkende al voel je je enorm schuldig dat ze in gevangenschap moeten leven. De jungle toyr was enorm gaaf, ergens besefte ik me dat ik dit gebied ooit op tv had gezien... Het voelde echt alsof ik een andere wereld in gehobbeld was.(in die bus vol Nepalese) Nog geen twee minuten in het gebied en we hebben verse berensporen gevonden.. oké de gidsen vonden ze en vertelde ons er over. Meteen maar een uitleg wat je doet als bepaalde dieren agressief worden. Oké nog 3 uur en 45 minuten te gaan.
De beer zijn we uiteindelijk niet tegen gekomen. Niet heel erg, wel hebben we tijgers geroken. Herten achtervolgd en na lang zoeken neushoorns kunnen bewonderen. Ze waren lekker aan het chillen, en dat hebben wij toen ook maar even gedaan.
O en natuurlijk 420 muggen, vlinders en andere insecten gezien. Esther vind ze allemaal enorm schattig tot ze op haar zitten.. Hillarisch. Maar ik moet zeggen voor een stadsmens heeft ze zich karig gedragen in de jungle. Ik was volledig in me element natuurlijk... Op de hitte na.

De stad zelf was niet zo bijzonder, wat slechte shirts met lange mouwen geregeld. .. Die waren voor de jungle nodig en waren we natuurlijk vergeten.

Nog een nachtje slapen en dan naar lumbini, de geboorteplaats van Buddha. Iets compleet anders. Ben benieuwd.